Al risc de predicar dins lo desert , sèm qualques simpatisants occitanistas "d'en bas " que pensam que devèm laissar las pòrtas del dialòg dubertas amb los movements non-occitanistas.

A l'ora d'ara , sabèm de segur que nosautres occitanistas ,podrèm pas sauvar la lenga d'òc solets , que la situacion dramatica de nòstra lenga non permet pas pus contunhar aquelas garrolhas mortalas .

Cresèm que certans movements non-occitanistas podon porgir de causas positivas per la defensa de nòstra lenga . De tot biais devèm comprene qu'aqueles grops son una realitat , de còp son popularis e ben enracinats localament e que seran aqui longa-mai!

Al dela de nòstras diferencias e de mots de còps desagradius que se dison e que de segur nos caldrià d'ara endavant evitar ,cresèm que fin finala podrèm èsser complementaris , que nos caldrà pron o tard engajar lo dialòg pasiblament , encoratjar un ambient de respecte e confiança ,nos considerar coma sòcis .

Oblidèm pas que nòstres adversaris comuns son l'indiferencia de nòstres conciutadans rapòrt a la disparicion de nòstra lenga e tamben los oposants a la quita idèa del bilinguisme òc/fr.

Es aquò que desiram promòure un occitanisme tolerant e dubert , decentralizat e tranquil , pluralist e liure de tota ideologia e que laissa a cada region d'òc causir lo biais de far viure nòstra lenga.

#209: Duende - l'apaisement c'est maintenant !

Son pas "non-occitanistas", mai antioccitanistas, e vòlon pas dialogar : nos vòlon eliminar. Ges de tolerància amb leis intolerants.

#209: Duende - l'apaisement c'est maintenant !

Car ami,

embé de mounde coumo vous, es evident que poudèn dialouga !

Dialouga, sens nous demanda d'abandouna qué que siègue de nosto persounalita: vous oucitanisto que cresès à la realita d'uno lengo d'o unenco, nautres que cresèn à la realita de lengo mai "pichouno" (mè fòu pa demembra que Prouvenço souleto demoro la mai bèlo e la mai pouplado das lengo regiounalo en Franço!)

Dialouga: se demanda se poudèn fa quicom ensen, se poudrian per esemple escriure un Manifesto que seriè pa uno ataco das us cronto lous autre. Ou trabaia ensen per l'ediciu d'un autour de noste caire, e perdequé pa din las dos grafio, l'oucitano e la mistralenco ?

Per ieu, li a un caire ounte aro poudèn fa tout acò: se dis LOU FELIBRIGE. Li trabaie embé de mounde que soun d'aparaire de LA lengo d'o, embé de mounde que soun pa de MA lengo, e coumo se dis en prouvençau: "tout vai charmant" !, aro que save que NOSTE Capoulié se pauso coumo lou garant de l'unita dau Felibrige (e noste Clavaire emb'el)